Edip Cansever - Phoenix

Ben orda, akşamına orospular dadanan 
Camlarında pis sinekler gezinen, ben orda 
Eskimiş bir tutuşla şarabını içiyor 
Kadınlarda ölüyor kadınsız bakışlarla 
Başıyla öne düşmüş yüreğiyle beraber 
Ya Tanrıya inanır ya da isyana. 


Kimseye vermiyor ki acılardan artarsa 
Kuytular çıkarıyor sevişmeler onlardan 
Bu nasıl bir bakış ki dünyaya intiharla 
Ya da hep kar yağıyor da düşünmesi siyahtan 
Öyle ya kim sevişirdi acıları olmasa 
Kim bakardı uzağa köpekleri saymazsam. 


Orası bir ölümdür şarabımı doyuran 
Ölünen yüzler gibi bir bütündür adamlar 
Vaftizi gün ışığında bir garip protestan 
Tanrısıyla sevişir, herkes bilir sevişmeyi o kadar 
Kim ne derse desin ben bu günü yakıyorum 
Yeniden doğmak için çıkardığım yangından.